موزة شخصی فواد ( اولین موزة شخصی در استان کردستان ایران )

برگرفته از سایت   http://www.foadroyal.com       ( سایت علمی سید محمد فواد   ابراهیمی )

اولین موزه شخصی در استان کردستان

سید محمد فؤاد   ابراهیمی

مدرس باز نشسته ریاضیات و کامپیوتر مراکز تربیت معلم سنندج

1/7/1391شمسی (22/9/2012میلادی )

     دربهار سال 1391 بفکر سیمانکاری زیرزمین خانه مسکونی افتادم که سالها ، بی در و پیکر، لانه ی سوسک و عنکبوت و مخفی گاهی برای گربه های محله چهارباغ سنندج شده بود . سوا حسن جوشکار در نهایت کاردانی و دلسوزی از آهن آلات موجود برایش در و پنجره ها ساخت . و از لوله های فرسوده و میلگردهای زنگ زده چهارپایه های چند طبقه برای جای دادن اشیاء در زیرزمین درست کرد . سوا عبدالله برقکار زحمت تامین نور آنجا را کشید ، و سوا محمد سیمانکار دیوارها وسقف زیرزمین را صاف و سفید و کف آنرا بتون ریخت.سوا سیف الله و سوا برهان در برش و جاانداختن شیشه ها همکاری کرده ، وسوا امید نجار در نهایت دلسوزی کارهای چوبی قفسه ها و طاقچه ها را به انجام رسانید . بعدازچند ماه کارپرزحمت ، مکان بسیار تمیز و مناسبی برای جای دادن وسائل و اشیایی که ظاهراً بدون استفاده بودند فراهم گردید .

وقتی که اشیاء قدیمی گرد وغبار گرفته را از کنجها و زوایا ی خانه بیرون کشیدم وپس از شستن و تمیز نمودن به زیرزمین منتقل کرده و درطبقات مهیّا شده قرار میدادم ، اولین جرقه ی تشکیل و تاسیس یک موزه ی شخصی در ذهنم ساطع شد !

عبور لوله های تاسیسات شوفاژ از نزدیکی سقف زیرزمین به نحوی عجیب ، باعث آویزان کردن بسیاری اشیاء قدیمی ، و تجربه بازدیدهای فراوان از موزه های داخل و خارج ایران مرا واداشت تا بدون تردید هزاران اشیاء کولکسیون های خوردا به زیرزمین ببرم ، و بدین سان مجموعه ای بالغ بر سی هزار قطعه ریز ودرشت در کنار هم بوجود آمد .

اگرچه میدانستم که موزه تعریف خاص خودرا دارد ، وباید دارای محوری مشخص با عنوانی معیّن ، مجموعه اشیاء معلومی را در معرض نمایش قرار دهد ، و حامل پیامی روشن ویا اطلاعات خاصی را مربوط به یک روند و فرایند به بازدید کننده برساند و ...      اما جمع شدن آنهمه وسائل و اشیاء قدیمی مرا متقاعد نمود که ، از پراکندگی موضوعی و تنوع و تعدد محتویات زیرزمین چشم پوشی کرده ، و کلمه  موزه را برایش در نظر بگیرم ، مگر نه اینکه آنهمه کولکسیون را سالها بدنبال خواست دل ، جمع آوری کرده بودم  ، و میبایست زمانی دیگران را هم در این حظ درونی شریک میکردم ؟!

معمولاًموزه ها محوریت دارند و نام آنها حاکی از نوع و موضوع محتویات موزه می باشد . مثلاً  : 

" موزه حیات وحش "  ،   " موزه اشیاء باستانی و تاریخی  "  ،  " موزه ابزارآلات سفاین فضایی "   ،  

"  موزه نظامی  "  و  ...

هرموزه اطلاعات خاص و معیّنی را در چارچوبی مشخص ارائه می دهد . که هر یک طرفداران و علاقمندان خود را جذب کرده ، و برای آنها جالب بوده و شاید برای بازدید کننده هوشیار مثمر ثمر باشد .

محل ، فضا و موقعیّت موزه یکی دیگر از پارامترهای مهم و مؤثر در کارایی ، روایی و ضرورت برپایی موزه بوده ، که درجه ، اعتبار و ارزش موزه از روی آنها تعیّن می گردد .

محتویات و اشیایی که در موزه قرار می گیرند ، بایستی همگی در ارتباط با محوریت موزه باشند . و تا حدی سنخیّت بین آنها برقرار بوده و روابط با معنایی بین هر چند تای آنها قابل درک باشد .

چیدمان اشیاء در موزه نیز بسیار حائز اهمیّت بوده ، تا جایی که بازدید کننده را راهنما ، و نیاز به توضیحات را به حداقل برساند . ناگفته نماند این موضوع ، اتیکت گذاری و شرح کتبی الصاقی را نفی نمی کند . کیفیّت نور و تهویه ، و همواری و تسهیل در حرکت بازدیدکنندگان ، یکی دیگر از ضروریاتی است که یک موزه باید دارا باشد . وجود راهنما برای تشریح بسیاری خصوصیات پنهان ، بویژه برای توجیه بازدیدکنندگان کم تجربه الزامی است . وبسیاری مطالب دیگر که پرداختن به همه آنها را در اینجا لازم نمی دانم .

با اذعان به آگاهیهای فوق ، باید به عرض بینندگان و اهالی معرفت و بخصوص افراد حساس و نکته گیر که شاید زمانی دیدار از " موزه شخصی فواد " نصیبشان گردد ، برسانم :

این موزه شخصی دارای هیچ کدام از معیارهای فوق الذکر نیست !  اما ویژگیهای خاص خودرا دارد و شاید بتوان گفت : نوعی موزه است که تا تاریخ  1 / 7 / 1391  لااقل در استان کردستان و شهر سنندج نظیرش را اعلام نکرده اند .  با احترام به کسانی که ارزشها را می شناسند و به آن حسادت نمی ورزند، هر توجیه و تعریفی به قصد بی ارزش نمودن " موزه شخصی فواد " را اینگونه پاسخ می دهم :

کسانی که فقط و فقط بلدند ایراد بگیرند ، اگر می توانند موزه ای بهتر از این موزه و یا شبیه آن را تشکیل دهند ، هذا گوی و هذا میدان !

در مردادماه که مقارن با ماه مبارک رمضان بود با زبان روزه به ساماندهی اشیاء فراوان ، در آن فضای پنجاه وپنج متری پرداختم ، ومشاهده نمایشگاه خانه های ریاضیات کشور در دوازدهمِن کنفرانس آموزش ریاضی ایران در دانشگاه سمنان در شهریور ماه نودویک ، به من این جرات را داد که موجودیت

اولین موزه شخصی در استان کردستان

را تحت نام      موزه شخصی فواد    در شهر زیبای سنندج اعلام نمایم .

 پیامک :

 روز اول مهر 91 در سرآغاز تعلیم کلاسیک ، موزه شخصی فواد با حضور جناب امیرارسلان آصفی و استادان فرهیخته افتتاح می گردد . 

را برای عده زیادی در سراسر ایران جهت اطلا ع رسانی ارسال نمودم . بسیاری از علاقمندان بویژه اهالی سنندج اشتیاق خودرا برای شرکت در مراسم افتتاحیه اعلام نمودند .  با کمال تاسف فقط به دلیل کوچک بودن مکان وعدم گنجایش محل موزه نتوانستیم پذیرای آن بزرگواران باشیم .  با خواست خدای متعال و عنایت استادان گرانقدر در روز شنبه  1/7/1391 طی مراسم کوتاهی موزه بوسیله جناب آقای آصفی از نوادگان آصف اعظم کردستان صاحب اصلی خانه کرد سنندج ( موزه مردم شناسی ) و همراهان افتتاح گردید . دراین مراسم جناب آقای محمود شکری قطعه شعری را ایراد کردند .

فیلم مراسم افتتاحیّه حکایت از تولد اولیّن موزه شخصی درشهر سنندج می نماید . هدف از ارسال پیامک به تعداد فراوان ، صرفاً اطلاع رسانی بود . از آنجا که مکان موزه مملو از اشیاء زیادی میباشد وفقط راهرو باریکی برای تردد انسان باقی مانده است ، اگرتعداد بازدید کننده از دوسه نفر بیشتر باشد، امکان مشاهده وبررسی توام با توضیحات وجود نداشته ، لذا برای آن عزیزانی که اظهار تمایل به دیدار موزه کرده بودند ، پیامک مبنی بر رسیدن به آرزویشان ارسال نمودم،که با هماهنگی قبلی امکان دیدار از موزه شخصی فواد مطابق برنامه وجود دارد .